Aloe vera je biljka koja raste u toplim i suvim krajevima (Meksiko, Karibi, Australija, Afrika…). Postoji više od 200 vrsta ali samo četiri imaju ljekovito dejstvo. Napoznatija među njima je Aloe Barbadensis Miller. Stari narodi su ovu biljku koristili kod ujeda insekata, posjekotina, opekotina i alergijskih stanja kože.
Sadrži vlakna, vitamine A, B, C, E, folnu kiselinu, Mg, Fe, Cu, K, Se, enzime, antrakinon, polisaharide, tanine, aminokiseline…
Danas se od aloe prave napici koji povoljno djeluju na GERB, gastritis, ulkus želuca. Smatra se da smanjuje lučenje želudačne kiseline, reguliše ph u želucu. Pospješuje epitelizaciju, tj. zacjelivanje ulkusa želuca, duodenuma, ulceracija kod ulceroznog kolitisa. Djeluje antinflamatorno. Reguliše probavu, tj ubrazava peristaltiku crijeva pa se koristi i kao laksativ. Smatra se da ima antivirusna, antibakterijska, antiparazitarna i antigljivična dejstva.
Ubrzava metaboličke procese u organizmu, ubrzava cirkulaciju, reguliše glukozu u krvi, povećava HDL lipoproteine koji smanjuju holesterol u krvi. Osnažuje imunitet, sadrži antioksidante, sprečava nastanak i rast tumorskih ćelija.