Aktivnosti na visokim nadmorskim visinama zahtjevaju veliki napor. Poznato je da se povećanjem nadmorske visine snižava parcijalni pritisak kiseonika. To dovodi do hipoksije tj. smanjenog snabdjevanja tkiva kiseonikom, koji je posebno potreban kod fizičkih napora. Problemi u vidu umora i iscrpljenosti javljaju se već na 2000 mnv koja je označena kao prag reakcije organizma. Boravkom na visinama iznad 2500 mnv (posebno kod planinara) mogu da se pojave znaci i simptomi visinske bolesti (glavobolja, gubitak apetita, mučnina, nestabilan hod, u težim slučajevima edem pluća (koji dodatno smanjuje oksigenaciju) i mozga i konačno koma i smrt.
Fudbalska reprezentacija Bolivije je 2010. godine porazila Argentinu rezultatom 6:1 na stadionu u La Pazu koji se nalazi na 3600 mnv. Ekvador je pobijedio Argentinu 2:0 u Quitou na 2850 mnv. I druge južnoameričke zemlje su postizale dobre rezultate, Peru na svom stadionu u Cuzcou na 3400 mnv i Kolumbija koja igra u Bogoti na 2650 mnv.
To je dovelo do negodovanja saveza pa je FIFA 2007. godine uvela zabranu igranja utakmica na nadmorskim visinama višim od 2750 m da bi istu privremeno ukinula 2008. godine.
Kao akutna odgovor organizma javlja se povećanje arterijskog pritiska prvi dan pa njegovo postepeno vraćanje na normalne vrijednosti u narednim danima, porast pulsa, ubrzano disanje, smanjenje krvne plazme (u normalne vrijednosti se vraća za nekoliko nedjelja).
Poslije nekoliko sati izlaganja uslovima sa nizim parcijalnim pritiskom kiseonika, pojačano se stvara eritropoetin. To je hormon koji se kod odraslih uglavnom stvara u bubrezima (90%) a manjim dijelom i u jetri (10%). On stimuliše pojačano stvaranje eritrocita iz koštane srži. Maksimalno se izlučuje za 24h. Prvi eritrociti se u krvi pojavljuju najranije za 5 dana. Više eritrocita i hemoglobina omogućava da se veže veća količina kiseonika.
Zbog toga se aklimatizacija kod planinara postiže sporim usponom. Naravno da je za to potrebna i psihofizička pripremljenost. Treba postepeno povećavati visinu tj. kod pripreme alpinista prvo se osvajaju niže pa sve više planine. Ta utreniranost penjanja ne treba da bude prekinuta velikim tj. višednevnim ili višemjesečnim pauzama.
Na visokim nadmorskim visinama potrebno je unositi više kalorija, više tečnosti. Zbog opasnosti od oksidativnog stresa potrebno je unositi i antioksiodante u većim količinama. Potrebno konzumirati više vitamina C, E, A, minerala selena i cinka. Željezo je potrebno više unositi jer će biti potrebno za sintezu novog hemoglobina u novim eritrocitima.
Adaptacija nastaje za 2 do 3 sedmice (kod ekstremnih visina i preko 2 mjeseca). U hroničnoj adaptaciji se smanjuje puls, smanjuje nakupljeni laktat, povećava se plućna ventilacija, povećava se sposobnost kardiovaskularnog sistema za napore, povećava se lučenje eritropoetina a tim i koncentracija eritrocita i hemoglobina u krvi.